"Dupersznyty, czyli zapiski stanu szwajowego" to zbiór ciągle przebogatej spuścizny zmarłej pisarki w postaci mało znanych lub niepublikowanych felietonów, artykułów, wywiadów i wypowiedzi. Książka opowiada o tym, jaki był świat Moniki Szwai, jak żyła, jak myślała i co ją "tworzyło". Udziela również odpowiedzi na pytania, które miłośnik jej książek chciałby zadać, a nie zdążył. I pozwala raz jeszcze pobyć z mądrą myślą, pięknym słowem, potoczystą opowieścią, humorem i pogodą ducha autorki.

Autorka książki jest Polką z Pomorza, która w latach 80. ubiegłego wieku wyszła za Libijczyka studiującego w Polsce, a następnie wyjechała na stałe do jego kraju. Radykalnie odmienne obyczaje, prawo szariatu, jawna dyskryminacja kobiet podzieliły małżonków, zmieniając ich uczucie i codzienność w koszmar. Muchtar okazał się kameleonem – w Polsce delikatny i tolerancyjny, u siebie stał się panem i władcą, stawiającym za wzór żonie chrześcijance swoją jedynie słuszną religię oraz wyidealizowaną matkę muzułmankę. Zdecydowany bunt Nadii w obronie własnej godności i podmiotowości zrodził w końcu brutalną przemoc i... plan ucieczki z „islamskiego raju”.

"Góry z duszą" to pozycja uniwersalna: zarówno dla tych, którzy po górach chodzą, albo nawet się po nich wspinają, jak i tych, których górskie zainteresowania ograniczają się tylko do książek. Na treść poszczególnych rozdziałów składają się relacje z wypraw autorki, uzupełnione wieloma ciekawostkami, legendami, informacjami przyrodniczymi, historycznymi, etnograficznymi, a ponadto radami praktycznymi dla tych, którzy opisane góry też może zapragną zdobyć. To już drugi tom serii "Gór z duszą", ale jeśli ktoś nie zna pierwszego, to nie szkodzi - kolejność czytania jest dowolna!

Autobiografia jednego z najgłośniejszych, najpopularniejszych, najbardziej kontrowersyjnych polskich dziennikarzy. Wspomnienia odmalowane są na plastycznym tle najnowszej historii Polski po 1989 roku. Śledzimy zadziwiające niekiedy ścieżki kariery Lisa i wchodzimy do zamkniętych gabinetów redaktorów i polityków z pierwszych stron gazet. Pobudzająca refleksja nad wzlotami i upadkami III RP miesza się z frapującymi, a czasami komicznymi anegdotami z udziałem bohaterów masowej wyobraźni. To książka, w której zaglądamy od kuchni do mediów i polityki, czyli tam, gdzie teoretycznie nie powinniśmy zaglądać.

Copywriterka, blogerka, autorka powieści, wokalistka gospel. Ale przede wszystkim kobieta, która zgubiła kilogramy i zobaczyła, co dalej. Z humorem, ale i dozą porad przeprowadzi czytelników przez proces chudnięcia. Opowie o tym, jak ze stuczterdziestokilogramowej i zakompleksionej dziewczyny stała się pewną siebie, świadomą oraz osiągającą sukces kobietą. To wspólna wyprawa w walce z nadwagą, ale i własnymi demonami.

Wielki powrót jednej z największych osobowości telewizyjnych po 1989 roku w Polsce. Po prawie dwuletnim odosobnieniu Kamil Durczok przerywa milczenie. I nie oszczędza nikogo. Wspomina drogę, po której wspiął się na dziennikarski szczyt i zawrotną karierę szefa najbardziej prestiżowego programu informacyjnego w polskiej telewizji. A także wysoką cenę, którą za ten sukces zapłacił. Skomplikowane relacje z kobietami i szorstkie, męskie przyjaźnie. Stres, adrenalina, alkohol i szybkie motocykle. Wreszcie - walka o godność i z... samym sobą. Kamil Durczok - nie bierze jeńców. Kamil Durczok – jedna z największych osobowości telewizyjnych w Polsce. Przez wiele lat dziennikarz TVP, następnie – równie długo – redaktor naczelny i prowadzący „Faktów” w TVN. Laureat wielu prestiżowych nagród jak Wiktory, Telekamery czy Grand Press dla Dziennikarza Roku. W roku 2003 stoczył zwycięską walkę z chorobą nowotworową. Na początku 2015 po serii tekstów w tygodniku „Wprost” zarzucających Durczokowi m.in. mobbing i molestowanie seksualne podwładnych rozstał się on z telewizją TVN, autorom artykułów i wydawcy periodyku wytaczając procesy sądowe.

Krzysztof Skiba w swojej autobiografii rozśmiesza, edukuje i puszcza oko do czytelnika, a przede wszystkim zabiera nas w niezwykłą podróż na backstage swojego życia. Opowiada o udanym dzieciństwie, działalności konspiracyjnej, więzieniu, do którego trafił w latach 80., kulisach działalności Big Cyca i polskiego show-biznesu czy powstawaniu legendarnego Lalamido.

Niepokorna zakonnica w rozmowie szczerej do bólu. O siostrze Małgorzacie Chmielewskiej mówi się, że to zadziorna kobieta z charakterem. Już w wieku 10 lat została "ekskomunikowana" - z lekcji religii, bo zadawała za dużo pytań. Mieszka z biedakami, wychowuje niepełnosprawnego syna, codziennie mierzy się z prawdziwymi dramatami. Mawia, że na miłość nie da się zrobić biznesplanu, że miłość powinna być nieco stuknięta, bo inaczej jest nudno. Od lat burzy stereotypy i podbija serca Polaków swoją szczerością. W rozmowie z Piotrem Żyłką (współautorem książki z ks. Kaczkowskim Życie na pełnej petardzie) i Błażejem Strzelczykiem (dziennikarzem "Tygodnika Powszechnego") mówi prosto i zaskakująco o tym, co jest w życiu najważniejsze i skąd brać siłę do działania, gdy wszystko się wali. Siostra Chmielewska robi świetną robotę dla najbiedniejszych, odrzuconych i wykluczonych. Miałem okazję poznać Ją osobiście - to świetna, energiczna kobieta z "Boskim czadem". A przy tym robi najlepsze dżemy i powidła na świecie! Muniek Staszczyk, T.LOVE Siostra Chmielewska to kobieta-ogień! Tyle lat gdzieś pomyka obok i ani przez chwilę nie pomyślałem, że tyle w niej normalnej, ludzkiej - ale takiej z mięsa i kości - siły, wytrwałości i humoru. Cieszę się bardzo, że zawitała na Przystanek Woodstock. Jurek Owsiak, WOŚP Siostra Chmielewska wykupiła Bożą receptę na szczęście, płacąc za nią sporo, ale dzięki temu już dziś jest świętą. Za każdym razem, kiedy ją spotykam, mam ochotę coś jej podwędzić - choćby zapalniczkę - żeby później mieć jakąś relikwię. Moje ziemskie autorytety? Papież Franciszek, jego jałmużnik arcybiskup Konrad Krajewski i siostra Małgorzata Chmielewska. Szymon Hołownia, Dobra Fabryka, Fundacja Kasisi

"Szczerze nie tylko o osobie" - nietypowa autobiografia znanego artysty. Autor nie starał się stworzyć typowej autobiografii ani zbioru wspomnień pisanych z kronikarską dokładnością. Zamieszczone wspomnienia stały się okazją do osobistej refleksji i pewną formą publicznej spowiedzi, bez owijania w bawełnę i wybielania faktów. Swoją opowieść wzbogacił szczyptą dowcipu i sporą dawką anegdot oraz ciekawostek, które zgodnie z nadzieją autora sprawią, że ta narracja będzie dla czytelnika ciekawą historią, którą czyta się z uśmiechem, refleksją, a czasem nawet z łezką wzruszenia.